|
Bieszczady
Pasmo polskich Bieszczadów zajmuje południowo-wschodni kraniec Polski, na pograniczu z Ukrainą i Słowacją. Rozciąga się ono od Przełęczy Łupkowskiej po Przełęcz Użocką i po San, graniczący z Ukrainą. Według podziału turystycznego polskie Bieszczady dzielą się na kilka części:
Pasmo Graniczne ze Słowacją i Ukrainą z najwyższym szczytem Wielką Rawką,
Wysoki Dział, obejmujący Pasma Wołosani (1071 m) i Chryszczatej (997 m),
Pasmo Połonin, które jest rozcinane przez doliny Prowczy i Wołosatego,
Pasmo Łopiennika(1069 m) i Durnej (979 m),
Pasmo Otrytu, położone na północ od Sanu z najwyższym wzniesieniem Trohańcem liczącym 939 m.
Polskie Bieszczady zbudowane są z tzw. fliszu - skał osadowych, które gromadziły się na dnie wielkiego zbiornika zwanego geosynkliną. Następnie osady te, w skutek sił wywołanych przez ląd naciskający od południa, uległy wypiętrzeniu osiągając współczesną postać.
Bieszczady są regionem ubogim w surowce mineralne. Od dawna eksploatowana jest ropa naftowa bardzo dobrej jakości, lecz jej zasoby są niewielkie. Na terenie Bieszczad, m.in w Komańczy, Prełukach, Buku, Polanie, Polańczyku, Czarnej, występują wody mineralne - praktycznie niewykorzystywane.
Charakterystycznym elementem środowiska naturalnego jest roślinność. Dominują tu lasy i obszary zadrzewione (70%). Pasma tych gór odznaczają się swoistym układem pięter roślinnych - zupełnie innym niż w pozostałej części polskich gór.
Piętro pogórza porośnięte jest przez grądy - lasy liściaste z udziałem dębu, jodły i lipy.
Piętro regla dolnego, w dolnych partiach, porośnięte jest jodłą, bukiem i świerkiem, a w wyższych partiach prawie wyłącznie bukiem.
Regiel dolny tworzy górną granicę lasu. Brak tu zupełnie regla górnego.
Piętro połonin, występujące powyżej 1200 m.n.p.m. Tutaj przeważają trawy i krzewinki. Te cechy posiadają wszystkie ważniejsze i najbardziej popularne pasma: Połonina Bukowska (1250 m), grupa Tarnicy (1346 m),
Bukowe Berdo (1313 m), Połonina Caryńska (1297 m), Połonina Wetlińska (1253 m).
 Połonina Bukowska
 Widok na Tarnice
 Na Tarnicy
 Połonina Caryńska
 Połonina Wetlińska
Pod względem florystycznym Bieszczady mają charakter wysokogórski, nawiązując do innych części Karpat Wschodnich. Z fauny wymienić należy niedźwiedzia brunatnego, którego populacje szacuje się na 25-30 sztuk. Na ok.100 sztuk szacuje się wielkość populacji wilków, a rysi na 40-60 sztuk. Piękno Bieszczad zostało objęte ochroną. Po niemal dwudziestoletnim okresie starań w 1973 roku utworzono
Bieszczadzki Park narodowy.
Bieszczady to nie tylko fenomen przyrodniczy ale również fenomen społeczny.
Z dziejów powojennego osadnictwa
Zmiany granic w Bieszczadach
Bieszczadzkie nazwy
Bieszczadzkie religie
Bieszczadzkie cerkwie
Łemkowie
wstecz
|
)
)
)
)
)
